ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ NINTENDO CLUB
Το Nintendo Club ήταν περιοδικό το οποίο ταχυδρομούσε δωρεάν στα μέλη, η τότε ελληνική αντιπροσωπεία της Itochu σε όλους όσους αγοράζανε κονσόλες και κασέτες της Nintendo.
Έχοντας αγοράσει το NES από το ΜΙΝΙΟΝ τα Χριστούγεννα του 1991 (3 μήνες μετά την έλευση της Ν στη χώρα μας) μέσα υπήρχε η κάρτα εγγραφής μέλους, την οποία και ταχυδρόμησα.
Θυμάμαι πως το πρώτο τεύχος πρέπει να το παρέλαβα μετά από 1,5 η 2 χρόνια και στο διάστημα αυτό που μεσολάβησε, είχα αγοράσει και άλλες κασέτες και ξανά-ταχυδρόμησα την κάρτα εγγραφής καθώς δεν είχε έρθει ακόμα τίποτα. Εν τέλη, κάποτε παρέλαβα επιτέλους το 1ο μου τεύχος, αυτό με το Alien 3!
Έκτοτε, όλα τα τεύχη ερχόντουσαν κανονικά στο σπίτι μου έως και το τελευταίο, το νο 13. Θέλω να συμπληρώσω πώς όλα τα τεύχη φυλάχτηκαν ευλαβικά και είμαι από τις περιπτώσεις ατόμων που δεν τα έχασαν η τους τα πέταξαν καθώς τα θεωρούσα πολύ σημαντικά οπότε όλα είναι τα παιδικά μου!
Θεωρώ πώς βάση έρευνας και συνομιλιών με ρετρό-φιλους, τα πρώτα τεύχη βγήκαν το 1992 και αν θυμάμαι καλά ερχόντουσαν κάθε 3 η 4 μήνες. Τo 2o τεύχος εκδόθηκε με μεγάλη χρονολογική διαφορά από το 1ο. Ίσως μεταξύ 5 η 8 μηνών. Εξ΄ου και ο συνολικός αριθμός των 13 τευχών έως το 1996, με το τελευταίο την έλευση του Ν64 το καλοκαίρι του 1996. Εξάλλου οι διαφημίσεις αναφέρουν την αντιπροσωπεία ως ITOCHU και όχι ως C ITOH ( εκτός του 1ου τεύχους ) που ήταν η αρχική ονομασία και κράτησε αυτό το όνομα για 1 χρόνο. Οπότε αρχή με μέσα 1992 είναι θαρρώ η ημερομηνία ''εκκίνησης''. Στην εισαγωγή του τελευταίου τεύχους, η συντακτική ομάδα αναφέρει πώς ήρθε το τέλος του Α' κύκλου του περιοδικού και θα επανέλθουν τον Σεπτέμβρη ανανεωμένοι με νέο, αρτιότερο περιοδικό. Αυτό δεν έγινε ποτέ, όμως κυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα, το Nintendo World που το αγοράζαμε από τα περίπτερα και υπήρχε συνεργασία με τον νέο αντιπρόσωπο, Nortec. Για το Nintendo World μπορείτε επίσης να διαβάσετε εδώ στην αντίστοιχη κατηγορία του.
Το 2014 που ξεκίνησα να αγοράζω τα παιδικά μου απωθημένα σε video games και vintage toys, από τις πρώτες ΄΄ανασκαφές΄΄ ήταν να πιάσω στα χέρια μου τα ξεχασμένα από το φως του ήλιου, περιοδικά του Nintendo Club. Όταν λοιπόν τα βρήκα, κάτι μου έλεγε πως δεν τα είχα όλα. Σίγουρα κάποια έλειπαν. Και επειδή δεν ήταν ένα περιοδικό που το έβρισκες στο περίπτερο, οι πληροφορίες ήταν πολύ λίγες. Εδώ λοιπόν οφείλω να πω πώς ο φίλος Νικόλας Ράσσελ, με ενημέρωσε πως προ-υπήρχαν 3 τεύχη ακόμα. Οκ, not a big deal είπα. NO SHIT SHERLOCK! Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν βρήκα τα 3 πρώτα τεύχη στην είσοδο της πολυκατοικίας μου...
Το πρώτο τεύχος το βρήκα μετά από 6 χρόνια. (2020) Ναι καλά ακούσατε, το τεύχος 1. Συχνά πυκνά τα έβλεπα σε αγγελίες αλλά τα προλαβαίνανε άλλοι. Λίγους μήνες μετά βρήκα το τεύχος 2 και μετά από ένα χρόνο ακριβώς βρήκα το τεύχος 3 και το ημερολόγιο, που είχα χαρίσει μικρός σε ξαδερφούλα. Έτσι μετά από 7 χρόνια κατάφερα να βρω τα 3 πρώτα τεύχη και το ημερολόγιο, που προς το παρόν είμαι και ο μοναδικός που έχω όλη τη συλλογή ολοκληρωμένη.
Το Nintendo Club ήταν το πρώτο ''κονσολάδικο'' περιοδικό και όχι το Gamer, και η εύρεση των τευχών του θέλει πολύ υπομονή και κυρίως τύχη. Αυτό που για εμένα είναι το πιο σημαντικό, είναι σαφώς πως έχω τα παιδικά μου τεύχη αλώβητα και αυτό δείχνει την αγάπη που έτρεφα για το συγκεκριμένο περιοδικό και την Nintendo, ως παιδάκι...
ΥΓ Ευχαριστώ τον Nicholas Russell για την παραχώρηση των scans των τευχών 4,5,6,7,8,11
ΥΓ Το επικό επεισόδιο- ντοκυμαντέρ με τον διευθυντή και τον μεταφραστή της Itochu Hellas, κύριους Δημήτρη Παυλή και Αντώνη Λεκόπουλο, για πρώτη φορά στο ελληνικό youtube.Απολαυστε
Καλή σας ανάγνωση!
Νικόλαος Κορρές, 30/9/2021
#nintendoclub #consolehunter #preservingmemories #iloveretro
.png)
